آشنایی با بعضی روش‌های تربیت کودکان توسط والدین در سراسر دنیا

بازدیدها: 17

درحالی‌که فکر می‌کنیم روش‌های تربیتی و ارتباط با کودکان را میدانیم. – که سخت در اشتباه هستیم. – بااین‌حال همچنان در ارتباط با کودکانمان‌دچار مشکل و سردرگمی می‌شویم. روش‌های تربیت کودکان در سنین مختلف تفاوت دارد. ممکن است شما به کمک انواع روش‌های تربیت کودکان، توسط والدین، چهارچوبی برای روش و زمان خوابیدن، غذا خوردن، مطالعه کردن و استحمام داشته باشید. اما تمام این برنامه‌ها معمولاً نیاز به بازبینی و به قولی بومی‌سازی شدن، دارد. روش‌های تربیت کودکان توسط والدین در سراسر دنیا با توجه به آداب‌ورسوم ممکن است باهم تفاوت‌هایی داشته باشند اما هدف همه روش‌های تربیت کودکان این است که بهترین کار را برای فرزندان و والدین انجام دهند.

غذای کودکان باید همان باشد که خودتان می‌خورید.

در روش‌های تربیت کودکان،بسیاری از فرهنگ‌ها در سراسر جهان از تغذیه جداگانه برای کودک اجتناب می‌کنند؛ و همان غذایی که خودشان می‌خورند به فرزندانشان نیز می‌دهند این بدان معنی است که آنها از هر چیز ازجمله سبزی‌ها، غلات و پروتئین به‌اندازه کافی در هر وعده مصرف می‌کنند- توجه داشته باشید. سعی کنید در هر وعده غذایی یا در طول روز طیف کامل مواد غذایی موردنیاز بدن را مصرف کنید.این شامل هم کودکان و والدین می‌باشد. – این روش طبیعی و درست است و باعث می‌شود، بدنی سالم‌تر، داشته باشند. – مگر آنکه به دلایل پزشکی مجبور به رعایت رژیم غذایی خاص برای خودتان یا فرزندتان باشید. –

تمرین دادن به کودک حتی پیش از شروع.

قطعاً یکی از روش‌های تربیت کودکان به دورانی که می‌خواهند پوشک را از کودک بگیرند مربوط می‌شود. طبق مصاحبه‌هایی که با مادران چینی و هندی انجام‌شده است، آن‌ها با استفاده از شلوارهای خاصی که شکاف
دارد به کودک کمک می‌کنند در شش‌ماهگی از داشتن پوشک و درآوردن شلوارش بی‌نیاز شوند. آن‌ها این راه را یک نوع آمادگی برای یادگیری کودکان می‌دانند. این روش نشان می‌دهد که کودکان چینی و هندی نسبت به کودکان آمریکایی دیرتر مستقل شدن، در این مورد را یاد می‌گیرند. علاوه بر این در ویتنام اغلب کودکان، والدین خود را صدا می‌زنند و آنها به کودکانشان در حین کمک کردن آموزش می‌دهند که این ممکن است برای والدین آمریکایی عجیب باشد؛ بنابراین کودکان ویتنامی تا سن ۹ ماهگی به‌طور کامل آموزش دیده‌اند. به نظر من آموزش با کتاب، شعر و فیلم/کارتون می‌تواند در تمام امور یادگیری می‌تواند بسیار مؤثر باشد.

یکی از روش‌های تربیت کودکان توسط والدین صحبت کودکانه با کودک است.

اغلب والدین دوست دارند که با کودکانشان در هر سنی صحبت کنند .در این روش‌های تربیت کودکان، برای آنکه خود را به آنها نزدیک کنند و بیشتر جلب‌توجه کنند با اداواصول و زبانی عجیب، غریب و کودکانه ارتباط برقرار می‌کنند. کودک اگر معنای آن کلمات را هم متوجه نشود به خاطر حالات چهره والدینش واکنش نشان می‌دهند و شروع به خندیدن می‌کنند و همین والدین را هیجان‌زده می کند–چه شیرین است این لحظات. – در آمریکا اعتقاددارند صحبت‌های بی‌معنی و کودکانه با بچه‌ها، موجب طولانی‌تر شدن زمان یادگیری زبان، در آن‌ها، می‌شود. در فرانسه بر اساس تحقیقات، والدین به خاطر احترام به کودکان مانند بزرگ‌سالان با آنها صحبت می‌کنند؛ اما در بعضی کشورها اعتقادی به این موضوع ندارند و این نوع رفتار را مرتبط با طولانی‌تر شدن زمان یادگیری حرف زدن نمی‌دانند.

آموزش مهارت‌های مفید.

برخی از روش‌های تربیت کودکان در دین‌ها و یا فرهنگ‌ها، آموزش مهارت‌های ازجمله شنا و سوارکاری … را مهم می‌دانند. این مهارت‌ها به رشد و استقلال نوجوانان بسیار کمک خواهد کرد. در بخش‌هایی از کشور آلمان رسم بر این است که کودکان سه سال و نیمه و بزرگ‌تر را برای سه شبانه‌روز در کمپ‌های روستایی و جدا از والدینشان اقامت می‌دهند. بر طبق اعتقاد آنها، کودکان یاد می‌گیرند مستقل‌تر باشند.

رفتار بد را نادیده نگیرید.

این به معنی تنبیه سخت یا بدنی نیست. همچنین نادیده نگرفتن رفتارهای بد کودکان هم ممکن است خیلی دشوار باشد. یکی از روش‌های تربیت کودکان که توسط والدین ایتالیایی انجام می‌گیرد این است که رفتار بد کودکان را نادیده نمی‌گیرند. آن‌ها به کودکانشان یاد می‌دهند که فریاد زدن و گریه کردن روش درست و مناسبی برای رسیدن به خواسته‌هایشان نیست.

صرف وعده‌های غذایی خانوادگی.

بیشتر خانواده‌های آسیایی، ایتالیایی، آرژانتینی و غیره به این اصل پایبندند که به‌طور منظم وعده‌های غذایی را باهم صرف کنند. این موضوع به تحکیم و تقویت روابط خانوادگی در بلندمدت بشدت کمک می‌کند؛ و فرزندانی شادتر و با روابط اجتماعی بهتر وارد جامعه خواهند کرد. در ایران هم این اصل مهم وجود دارد هرچند، بخصوص در کلان‌شهرها به خاطر مشغله‌های مختلف به یک وعده کنار هم‌غذا خوردن محدودشده است.

مسئولیت‌پذیری.

طبق تحقیقات در آمریکای مرکزی در بسیاری از خانواده‌ها بخصوص خانواده‌های کشاورز، نوجوانان در مزارع مشغول به کار می‌شوند – در خانواده‌های روستایی و عشایر ایران این موضوع طبیعی است. – این مسئله به آنها کمک می‌کند که در عین کمک به خانواده، مسئولیت‌پذیر نیز باشند. این تجربیات کاری و مسئولیت‌پذیری بسیار ارزشمند است و باعث تقویت و رشد کودک می‌شود- البته این موضوع نباید مانع کودکی کردن آنها بشود. –

هوای تازه.

در کشورهای اسکاندیناوی، کودکان هرروز ساعاتی در خارج خانه وقت صرف می‌کنند. برای مثال در دانمارک، نوزادان را با کالسکه به مغازه‌ها و رستوران می‌برند. در نروژ حتی در دمای پایین صفر درجه هم والدین، کودکانشان را برای بازی و تفریح به پارک می‌برند. آن‌ها معتقدند هوای تازه می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی کودک مؤثر باشد. البته توجه داشته باشید جنس و نوع پوشاک آنجا مناسب آب‌وهوای کشورهای سردسیر است.

در آغوش گرفتن.

بسیاری از مادران هرروز به کودک خود عشق می‌ورزند اما بهتر است این کار با در آغوش گرفتن همراه شود. پزشکان توصیه می‌کنند بهتر است، مادران با ملایمت و مهربانی کودکشان را ماساژ بدهند و برای حمل، کودکشان در آغوش بگیرند و کالسکه استفاده نکنند. حتی پیشنهاد می‌شود گاهی کنار فرزندان خود که کمی بزرگ‌تر هستند بخوابند. دلیل مهمش این است که رابطه قوی‌تری میان مادر و فرزند ایجاد می‌شود. – البته به نظر من نباید این کار را فقط منوط به مادران دانست و پدر هم باید نقش خودش را ایفا کند من خودم به‌عنوان پدر در این امر سعی مکنم نقش خودم را ایفا کنم. –

نگاه کردن در چشم کودک.

شاید این مسئله کمی عجیب به نظر برسد اما دریکی از روش‌های تربیتی، والدین کنیایی اعتقاددارند که نباید در چشم کودکان نگاه کرد زیرا قدرت از راه چشم‌ها انتقال می‌یابد. آنان معتقدند که والدین، حاکمان مطلق خانواده محسوب می‌شوند نه فرزندان. به نظر من نگاه کردن به چشم کودکان اعتمادبه‌نفسشان را در بلندمدت افزایش می‌دهد. آن‌ها حس می‌کنند ما با دقت به آنها گوش می‌دهیم و کاملاً متوجه آنها هستیم.

آن‌ها را تحت‌فشار نگذارید.

بسیاری از والدین و معلمان عادت دارند که بچه‌ها را تحت‌فشار قرار دهند. شما دوست دارید آنها موفق باشند و به همه آرزوهایشان برسند –یا به آرزوهای نرسیده‌مان، آن‌ها برسند- اما با تحت‌فشار گذاشتن آن‌ها نمی‌توانید این کار را به‌طور کامل انجام دهید. – حتی ممکن است باعث شود فرزندانمان را از کاری که حتی موردعلاقه‌شان است نیز دل‌زده کند. – در برخی از کشورها کودکان را به آکادمی‌های سختگیرانِ می‌فرستند که هم مزایا و هم معایبی دارند اما اغلب والدین به دلیل دستیابی فرزندانشان به موفقیت، این مکان‌ها را ترجیح می‌دهند.

بیش‌ازحد خوابیدن.

بسیاری از والدین خیال می‌کنند فرزندشان هر چه بیشتر بخوابد برایش بهتر است. بدن هر کودکی به خواب و استراحت نیاز دارد اما نباید تحت اجبار باشد. سعی کنید اگر هم می‌خواهید کودک را بخوابانید زمان خواب مناسبی برایش در نظر بگیرید قبل از خواب با روش‌هایی ازجمله کتاب خواندن او را به خواب تشویق کنید. اگر فرزندتان را به اتاق‌خوابش می‌برید از خواب بودنش مطمئن شوید. از طرفی محققان هنوز به این نتیجه نرسیده‌اند که زود بیدار شدن از خواب برای کودکان خوب است اما درهرصورت والدین علاقه ندارند که کودکشان بیشتر از زمان تعیین‌شده خانوادگی بیدار بماند. – این را هم باید در نظر داشت مقدار زمان خواب کودکان باهم فرق می‌کند مانند بزرگ‌سالان بعضی کم‌خواب و بعضی بیشتر می‌خوابند. –

روش‌های جهانی تربیتی والدین.

برخی از محققان در کشورهای مختلف دنیا تشخیص می‌دهند که چه چیزی برای کودکان و چه راهنمایی‌هایی برای والدین مناسب است درحالی‌که محققان در نقاط دیگر دنیا آن روش‌ها را رد می‌کنند. این به فرهنگ و اعتقادات آن کشور نیز برمی‌گردد. درنهایت هیچ‌کس بهتر از خود شما نمی‌تواند بهترین را برای فرزندش انتخاب کند. خوب است که مطالعاتتان را در این زمینه بالا ببرید و سپس روش تربیتی خود را خلق کنید. -البته به نظر من روشی را بیشتر انتخاب کنید که با روحیات کودکتان سازگاری دارد نه روحیات خودتان. –